Sufijska poezija je duboko duhovni žanr književnosti koji proizilazi iz islamskog sufizma. Ona istražuje ljubav, duhovnost i potragu za Bogom kroz simbole i metafore. Sufijski pesnici često koriste ljubav prema Bogu kao centralnu temu, izražavajući svoju odanost i potragu za duhovnim prosvetljenjem. Ova poezija naglašava unutarnju transformaciju i mističko iskustvo, često kroz ples i muziku. Sufijska poezija često prepoznaje univerzalnu ljubav i jedinstvo svih bića i ima sposobnost da duboko dirne čitaoce svojom emotivnom snagom i dubokim duhovnim porukama.