Modernistički roman je književni žanr koji se razvio u kasnom 19. i ranoj 20. veku kao reakcija na tradicionalne narativne tehnike i konvencije realizma. Ovaj žanr karakteriše eksperimentisanje sa formom i strukturom, upotreba simbolizma, i težnja ka psihološkoj dubini i introspekciji likova. Modernistički pisci često istražuju teme kao što su otuđenje, egzistencijalna anksioznost i kriza identiteta, te su skloni subjektivnom prikazu stvarnosti. U modernističkim romanima, naracija može biti fragmentirana ili nepovezana, često koristeći tehniku toka svesti da bi prikazali unutrašnji život likova. Tradicionalni zaplet i hronološki poredak događaja često su zamenjeni unutrašnjim monolozima i asocijativnim nizovima misli. Jezik je obično složeniji i višeznačniji, a autori eksperimentišu sa pisanjem kako bi izrazili kompleksnost ljudske psihe i percepcije sveta.