Godine 1891. upisao je studije na Pravnom fakultetu u Beogradu, ali ih nije završio. Ubrzo se okrenuo književnosti i postao redovni saradnik mnogih književnih časopisa, a 1899. objavio je svoju prvu zbirku pesama “Pesme”. Uz pesme, Dučić je pisao i eseje, putopise i prozu.

Tokom svoje diplomatske karijere Dučić je služio u mnogim zemljama, uključujući i Sjedinjene Američke Države, Egipat, Grčku, Italiju, Rumuniju i Tursku. Bio je srpski poslanik u Atini i Bukureštu, a od 1939. do 1941. godine bio je srpski poslanik u Lisabonu.

Dučićeva najpoznatija dela uključuju “Blago cara Radovana”, “Gradovi i himere”, “Jutra sa Leutara”, “Đakon Bogorodičine crkve”, “Proza jednog života” i “Treća zbirka pesama”. Njegova dela karakterišu duboka introspekcija, pesimizam i izuzetno bogat jezik.

Jovan Dučić preminuo je u New Yorku 7. aprila 1943. godine. Smatra se jednim od najvećih srpskih pesnika i esejista XX veka, a njegova dela su i danas važna i uticajna u srpskoj književnosti.