Nakon diplomiranja, u jesen 1970. Folet je pohađao tromesečni postdiplomski kurs iz novinarstva i otišao da radi kao reporter pripravnik u Kardifu na Ehou Južnog Velsa. Posle tri godine u Kardifu, vratio se u London kao generalni izveštač za Evening Standard. Smatrajući da posao nije izazovan, na kraju je napustio novinarstvo radi objavljivanja i postao, do kasnih 1970-ih, zamenik generalnog direktora Everest Booksa. Takođe je počeo da piše beletristiku uveče i vikendom kao hobi. Uspeh je u početku bio postepeno, ali objavljivanje njegovog trećeg romana, “Eye Of The Needle”, 1978. učinilo ga je bogatim i međunarodno poznatim. Svaki od narednih Foletovih romana je takođe postao bestseler, a neki od njih su prilagođeni za ekran.
Folet se uključio, tokom kasnih 1970-ih, u aktivnosti Britanske Laburističke partije. Tokom svojih političkih aktivnosti upoznao je Barbaru Broer, laburističku funkcionerku, koja mu je 1982. postala druga supruga. Izabrana je za člana parlamenta 1997. godine, predstavljajući Stivenedža, a ponovo je izabrana 2001. Sam Folet ostaje istaknuti pristalica laburista i prikupljač sredstava.
Ostavljajući po strani dva kompetentna, ali neugledna rana dela, “The Modigliani Scandal” i “Paper Money”, Foletova književna karijera prošla je kroz četiri različite faze.
Prva i najistaknutija faza obuhvata “The Kez To Rebecca”, na primer, koji zavisi od funkcionisanja određene vrste tajnog koda, an “Eye of the Needle”. Svih šest knjiga, uključujući “On Wings Of Eagles”, nefikcionalnu priču o pokušaju spasavanja dvojice Amerikanaca iz Irana nakon Revolucije 1979. godine prate osnovne konvencije žanra trilera. Sva šestorica, međutim, koriste te konvencije na nekonvencionalne načine: od “junaka“ Eye of the Needle, na primer, čine nemačkog agenta.
Druga faza Foletove karijere bila je svesno odstupanje od prve: serijala od četiri istorijska romana napisana krajem 1980-ih i početkom 1990-ih.
“The Pillars of the Earth”, prvi od četiri, postavili su obrazac za tri koja su usledila. Za razliku od Foletovih ranijih trilera, imao je veliku glumačku ekipu, višestruke zaplete, povremene izlive nasilja i široku upotrebu istorijske pozadine. Stubovi, postavljeni uglavnom u srednjovekovnoj Engleskoj, pratili su gradnju katedrale.
“Night Over Water” bila je priča u stilu Grand hotela koja se odvijala u transatlantskom hidroavionu koji je leteo od Lisabona do Njujorka uoči Drugog svetskog rata. “A Dangerous Fortune” vrtelo se oko porodičnih i poslovnih intriga u velikoj porodici finansijera u Londonu iz viktorijanskog doba, i “A Place Called Freedom” odigralo se u britanskim severnoameričkim kolonijama u vreme američke revolucije.
Folet je treći put promenio književnu brzinu kasnih 1990-ih, sa parom knjiga čvrsto postavljenim u sadašnjost i koristeći visoku tehnologiju kao sredstvo zapleta.
“Hammer Of Eden” se fokusirao na potencijalnu upotrebu zemljotresa kao terorističkog oružja, i
Treći blizanac o mračnijim aspektima biotehnologije. Dva romana – naizgled pokušaj da se iskopa isti fiktivni venac kao Majkl Krajton – bila su relativno neuspešna. Recenzenti, kao i mnogi čitaoci, smatrali su da su likovi plitki, a napor potreban da se obustavi neverica preveliki.
Folet se vratio konvencionalnim trilerima niske tehnologije u “Code To Zero”, priča o špijunaži koja dovodi u sukob sovjetske i američke agente uoči prvog američkog lansiranja satelita. Avanture iz Drugog svetskog rata Čavke i stršljen Flight su vratile Foleta tamo gde je počeo: pisao je o smelim agentima koji rade na tajnom zadatku iza neprijateljskih linija, zaduženim za misiju koja bi mogla da promeni tok rata. Neki kritičari i čitaoci pozdravili su ih kao dobrodošao i davno zakasnio Foletov povratak na priču koju najbolje piše. Drugi su ih smatrali starim vinom u novim flašama: ponavljanje tema i situacija koje je interesantnije tretirao u svom ranijem radu.
Osim još jedne radikalne promene u njegovom književnom stvaralaštvu, Foletova reputacija će verovatno počivati na njegovim ranim trilerima (posebno Eye of the Needle i The Key to Rebecca) i na “The Pillars of the Earth”, za koje se kaže da on sam smatra svojim najboljim delom.