Vasko Popa (1922-1991) bio je srpski pesnik, prevodilac i književni kritičar. Rođen je u selu Grebenac u Vojvodini, regionu severne Srbije, a studirao je u Beogradu, gde se povezao sa nadrealističkim i dadaističkim pokretima. Tokom Drugog svetskog rata nacisti su ga zatvorili zbog njegovih antifašističkih aktivnosti.
Popina poezija je poznata po svom nadrealizmu, humoru i filozofskoj dubini. Njegov rani rad bio je pod jakim uticajem francuskog nadrealizma, ali je kasnije razvio svoj jedinstveni stil, karakterisan upotrebom metafizičkih slika i simbolizma. Popa je za života objavio brojne zbirke poezije, među kojima su „Kora” (1953), „Uspravna zemlja” (1957), „Sporedno nebo” (1968).
Pored poezije, Popa je bio i plodan prevodilac ruske, francuske i engleske književnosti na srpski jezik. Prevodio je dela mnogih poznatih pisaca, uključujući Šekspira, Puškina, Tolstoja. Kasnije u životu postao je profesor komparativne književnosti na Univerzitetu u Beogradu, gde je nastavio da piše i objavljuje sve do svoje smrti 1991. godine.