Dis je započeo svoju književnu karijeru kao pesnik koji je pisao romantične i lirske pesme inspirisane srpskom prirodom i tradicijom. Njegov prvi zbirka pesama, “Poništi ovo pismo”, objavljena je 1902. godine i odmah je privukla pažnju kritike i publike. U ovoj zbirci se nalazi i njegova najpoznatija pesma, “Možda spava”, koja je postala klasik srpske poezije.

Dis se kasnije okrenuo i pisanju proze, objavivši nekoliko zbirki priča i eseja. Među njegovim najpoznatijim delima su zbirke priča “Pesme svetlosti” i “Pesme tame”, koje istražuju teme poput ljubavi, smrti, religije i patriotizma.

Pored književnosti, Dis je bio i diplomata, služeći kao konzul u Skoplju i Solunu. Kao diplomat, bio je svedok stradanja srpskog naroda tokom Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, što se odrazilo u njegovoj kasnijoj poeziji.

Dis je preminuo 1917. godine, tokom Prvog svetskog rata, u solunskoj vojnoj bolnici. Njegova književnost je ostavila dubok trag u srpskoj kulturi i smatra se jednim od najznačajnijih srpskih pesnika i pisaca 20. veka.