Rođen u porodici etničkih Nemaca i Slovaka, Šenoa je postao ključna figura u razvoju nezavisne književne tradicije na hrvatskom jeziku i oblikovanju nastajanja urbanog hrvatskog identiteta Zagreba i okoline u vreme kada je austrijska kontrola nestajala. Bio je književna tranziciona ličnost, koji je pomogao da se hrvatska književnost prevede od romantizma do realizma i uveo istorijski roman u Hrvatsku.

Bibliografija

Napisao je više od deset romana, među kojima su najznačajniji:

• Zlatarovo zlato (1871)
• Čuvaj se senjske ruke (1876)
• Seljačka buna (1877)
• Diogen (1878)

Šenoa je bio jedan od najpopularnijih hrvatskih romanopisaca svog vremena i autor popularne domoljubne pesme “Živila Hrvatska”.